این وبلاگ «بنیاد عدالرحمن برومند» است.

بنیاد عبدالرحمن برومند نهادی است غیرانتفاعی  و غیردولتی که برای پیشبرد حقوق بشر در ایران  و برقراری دموکراسی در آن تلاش می‌کند.

بنیاد برومند یک بنیاد مستقل و غیرسیاسی است که تلاش می‌کند تا از طریق آموزش و تقویت فرهنگ مردم سالاری و اشاعه اندیشه حقوق بشر به تاًمین عدالت و استقرار دموکراسی کمک کند. این بنیاد در حال تهیه بانک اطلاعات و اسنادی از مسائل حقوق بشر و نقض آن است که بتواند مورد استفاده پژوهشگران تاریخ معاصر ایران قرار بگیرد.

وب‌سایت رسمی این بنیاد در آدرس www.iranrights.org قابل مشاهده است و نسخه فارسی آن را می‌توانید در اینجا مشاهده کنید.

این بنیاد دارای یک کتابخانه در زمینه حقوق بشر برای علاقه‌مندان به مطالعه در این حوزه نیز هست.

درباره یادبود امید

چشم انداز

وجود نام قربانیان در امید به معنای موافقت یا مخالفت با عقاید و مشی سیاسی آنها نیست. این افراد همگی در روندی که منجر به اعدام یا ترور آنان شده است از برخی یا تمامی حقوق بشر، از دادرسی عادلانه،

هدف “امید” رویارویی با بی عدالتی، حس نفرت و رنجی است که پی آمد طبیعی نقض مستمر حقوق بشر است

و از حق زندگی محروم شده اند. ثبت اسامی قربانیان در امید بدون توجه به افکار، نظرات و اعمال ایشان صورت می گیرد. یگانه هدف امید، دفاع ازحقوق بشر است.

ستمدیدگان نیازمند آنند که جامعه آنچه را که بر آنها رفته است تصدیق نماید و مسئولیت آن را به عهده بگیرد. آرامش عمومی و ثبات دموکراسی آینده ایران تأمین نخواهد شد مگر جامعه واقعیت نقض حقوق قربانیان و صدمات ناشی از آزار و خشونت‌ سیاسی را به رسمیت بشناسد. هدف از مستند کردن نقض حقوق بشر مقابله با حس ناتوانی و ناامیدی است که گریبانگیر قربانیان ظلم و خشونتی می‌شود که سال‌های سال نادیده گرفته شده است.

تصدیق این ظلم شرط لازم پیشگیری از تکرار فاجعه‌های خشونت بار در آینده است.

برای شروع کردن، هیچگاه زود نیست

بنیاد برومند بر آن است که آگاهی عمومی از روند درازمدّت نقض حقوق بشر و دامنه و ابعاد آن، از طریق انتشار اسناد و مدارک مبتنی بر پژوهش‌های دقیق و جدی، از عوامل ضروری گذار به دموکراسی پایدار، حکومت قانون، و احترام به حقوق شهروندان است.

دولت جمهوری اسلامی تا به امروز مانع از انجام تحقیقات کامل درباره نقض حقوق بشرتوسط نهادهای مستقل در ایران شده است. بنابراین، این وظیفه را سازمان‌های غیر دولتی در خارج کشور، به عهده گرفته اند

بنیاد با ایجاد امید قدم در راهی گذاشته است که پیش از این، بسیاری از نهادهای دولتی و غیردولتی در سراسر جهان پیموده اند

کشورهایی چون آلمان، آرژانتین، گواتمالا، شیلی، پرو، السالوادر، آفریقای جنوبی و روسیه راه گذار به دموکراسی را با تأسیس ” یاد بود” ها و “کمیسیون های ملی حقیقت و عدالت” هموار کرده اند. “امید” نمی تواند و نمی خواهد جایگزین یک “کمیسیون ملی حقیقت و عدالت” شود . اما تلاش می‌کند تا مشوقی قوی برای تشکیل یک کمیسیون رسمی مستقل برای کشف حقیقت باشد، و صرف نظر از زمان و شرایط گذار به یک نظام جدید، جامعه را از موارد نقض حقوق بشر آگاه سازد و نگذارد قربانیان آن به دست فراموشی سپرده شوند.

امید شاهدی است بر رابطۀ تنگاتنگ نقض حقوق بشر و خشونت سیاسی. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نظامی که بر آزار و سرکوب شهروندانش بناشده ابایی نخواهد داشت که ترور فیزیکی افراد را در برنامه سیاست خارجی خود بگنجاند؛ حضور نام قربانیانی از دیگر ملت‌ها در امید، گواه این واقعیت است.

یادبود امید، اقدامی است در ستایش زندگی و حرمت‌داشت شأن و منزلت انسان، و نیز پرچمی افراشته علیه ترور. قربانیانی که جلادانشان می خواستند از صفحه روزگار حذف شوند باز می گردند و با حضورشان در امید، نه تنها وجدان سرکوبگران که وجدان مردم ایران و جامعه بشری را به چالش می‌طلبند.

 روش کار

بنیاد با تشویق قربانیان، خانواده ها و نزدیکان جان‌باختگان به طور اخص، و جامعه به طور اعم، به شرکت در پروژۀ مشترکی برای بازشناسی، بازگویی و سرانجام، ثبت حقیقت، آنان را توانمند می سازد و ترغیبشان می کند تا خود پژوهشگر شوند و مواردی را که می شناسند مستند کنند.

اطلاعات “امید” از روزنامه های دولتی ایران، مواضع و اظهارات مقامات جمهوری اسلامی، گزارش سازمان‌های بین‌المللی و ایرانی حقوق بشر، احزاب و گروهای سیاسی و شهادتنامه‌ها و خاطرات زندانیان سابق و نردیکان قربانیان گرفته شده و می‌شود. تلاش امید بر آن است که موثق ترین اطلاعات را جمع آوری کند. اما با توجه به شرایط موجود و محدودیت های ناشی از دوری از کشور و عدم دسترسی آزاد به افراد و اسناد رسمی، فهرست ارائه شده در امید نمی‌تواند بدون کم و کاست باشد، بنابراین تکمیل و تصحیح آن نیازمند تلاشی مداوم است.

در این یادبود مجازی به هر فرد صفحه‌ای اختصاص یافته است

نام‌های ثبت شده در امید را می توان از روی الفبا یا بر اساس تاریخ اعدام بازیافت. موتور جستجو در امید، به بازدید کنندگان امکان می دهد تا جستجوی خود را بر اساس نام، جنس، ملیت و یا مذهب، تاریخ یا محل اعدام، اتهامات وارده و یا نحوه اجرای حکم دنبال کنند.

صفحۀ ویژۀ هر قربانی طوری تنظیم شده که اطلاعات در مورد زندگی او را با دقت و توجه به نقض روند عادلانه دادرسی به آگاهی عموم برساند. محتوای هر صفحه با در نظر گرفتن عدم آشنایی بازدید کننده با تاریخ ایران و وقایع خشونت بار آن، و نیز با قوانین و عملکرد مقامات کشور تدوین شده است، چنانچه هر صفحه سرگذشت یک قربانی و گوشه ای از تاریخ ایران را به ثبت می رساند. پژوهشگران بنیاد اطلاعات خود را از منابع گوناگون جمع آوری می‌کنند. در صورت امکان، آنها با قربانیان، شاهدان، کارشناسان، وکلا و فعالان سیاسی مصاحبه می کنند و پس از تحقیقات جانبی و حصول اطمینان از درستی اطلاعات جمع‌آوری شده، آن را در دسترس عموم می‌گذارند. علاوه برآن، موارد نقض حقوق بشر در هر مورد مشخص می‌شود، و بازدید کنندگان از امید می‌توانند با زمینۀ تاریخی و قانونی این نقض حقوق نیز آشنا شوند.

سرگذشت ها در امید با پیشرفت تحقیقات و دسترسی به اطلاعات جدید به روز می‌شوند. فرم‌های الکترونیکی در امید، این امکان را به بازدیدکنندگان از سایت می‌دهد که با امنیت کامل اطلاعات امید را با اضافه کردن یک نام یا سرگذشت یک فرد، یا با ارسال اطلاعات بیشتر در مورد نام‌های موجود، کامل‌تر کنند. سؤالات بر اساس معیار های روند عادلانه دادرسی و با این هدف تنظیم شده اند که بازماندگان یا نزدیکان قربانیان، همراه با ارسال اطلاعات با روند عادلانه دادرسی و روش مستند سازی موارد نقض حقوق بشر آشنا شوند

حفظ امنیت و محرمانه نگهداشتن منابع از اولویت های بنیاد است

از دی ماه ١٣٨۴ تا دی ماه ١٣٩١ بنیاد بیش از ٢۵٠٠ فرم الکتروینکی و ایمیل در مورد قربانیان از داخل و خارج کشور دریافت کرده است. بنیاد درستی اطلاعات دریافتی را تا حد امکان وارسی می کند و اگر چنین امکانی نباشد این اطلاعات را آن چنان که دریافت شده در دسترس بازدید کنندگان می‌گذارد و آنان را از نبود این امکان مطلع می کند.

استقبال بازماندگان از طرح امید و تعداد زیاد فرم ها و ایمیل‌هایی که از خانواده ها و یاران قربانیان به بنیاد می‌رسد. شاهدی است بر نیاز جدی خانواده ها و بازماندگان به ثبت حقیقت و دادخواهی در مورد عزیزانشان. بنیاد مصمم است تا حد ممکن، پاسخگوی این نیاز باشد.

تکنولوژی مورد استفاده

اوّلین پایگاه داده های “امید”، آنالایزر (Analyzer)، را گروه تحلیل داده های حقوق بشر (هیومن رایتز دیتا انلیزیز گروپ)** برای پروژۀ بنیاد عبدالرحمن برومند آماده نمود. این گروه کمیسیون های حقیقت یاب، کارشناسان سازمان ملل و سازمان های غیر دولتی و دولتی را در سراسر دنیا راهنمایی کرده است. آنالایزر نرم افزاری است که برای تحلیل آمارمربوط به نقض حقوق بشر ساخته شده و به رایگان در اختیار سازمان های طرفدار حقوق بشر قرار می گیرد.

در سال ١٣٩٢ داده های مربوط به یادبود امید به یک پایگاه داده های جدیدی منتقل شد که برای امید و بر اساس نیازهای آن طراحی شده است. این پایگاه جدید که امید نام دارد، با الهام از الگوی آنالایزر و با مشاوره با کارشناسان گروه تحلیل داده‌های حقوق بشر و به ویژه برنامه نویس آنالایزر آماده شده است. بنیاد عبدالرحمن برومند که صاحب امتیاز این پایگاه داده هاست آن را به رایگان در اختیار سازمان‌های حقوق بشری قرار می دهد. پایگاه امید توانایی آن را دارد که اطلاعات دقیق تر و با جزئیات بیشتری در مورد قربانیان و موارد نقض حقوق آنان، از منابع متعدد، جمع آوری و تحلیل کند. اضافه بر این امید این امکان را به پژوهشگران می دهد که منابع اوّلیه را نیز در خود امید ضبط کنند و کار بایگانی این منابع نه خارج از پایگاه داده ها که در درون آن انجام می‌شود و بدین ترتیب، از خطر از دست رفتن منابع پیشگیری می‌شود و اسناد و مدارکی که مبنای سرگذشت های موجود در امید را تشکیل می دهند همیشه به سادگی برای کنترل و بازبینی در دسترس پژوهشگران قرار دارند. حفظ منابع مختلف درباره قربانی باعث می شود که گهگاه بازدید کننده یک نام را دوبار در فهرست “گشت” امید مشاهده کند. پس از کنترل صحت اطلاعات، نام‌های تکراری بایکدیگر تطبیق داده شده و دو پرونده در هم ادغام می‌شوند.

____________________________________________

*۱۰دسامبر ۱۹۴۸ تاریخ تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر است. لازم به یاد آوری است که ایران از جمله کشورهایی بود که در همان سال به این اعلامیه رأی مثبت داد. از آن زمان تا کنون همه نظام های حاکم بر این کشور موظف به رعایت حقوق مندرج در این اعلامیه بوده اند.

** گروه مذکور که بخشی از برنامه حقوق بشر گروه بنتک (Benetech) مستقر در کالیفرنیا است، پیش از مهاجرت به کالیفرنیا در چارچوب انجمن آمریکایی برای پیشبرد علوم(AAAS) فعالیت می کرد. این گروه در اواخر سال ۲۰۰۳با طرح ماتروس بنتک پیوند خورد و برنامه حقوق بشر بنتک را به وجود آورد.