وبلاگ بنیاد برومند

یکی از شاخص های اوضاع اجتماعی در ایران در دوره اوّل ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد رشد چشم گیر آگاهی عمومی و گرایش شهروندان به دفاع از حقوق بشر است. اگر چنانچه دهه هفتاد تاریخ ایران شاهد احیای جنبش دانشجویی بود، این جنبش در دهه هشتاد عملاً از نیروهای سیاسی داخل نظام جدا شد، و آگاهانه، حرکت و مبارزات خود را در بستر خود مختار جامعه مدنی به پیش برد. در این دهه همچنین شاهد رشد چشمگیر حرکت زنان و پیدایش سازمان ها و تشکل‌های مستقل و خود جوش دفاع از حقوق بشر بوده ایم. انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری و اعتراض‌های مردمی که در پی برگزاری آن رخ داد، مسئله مسئولیت شهروندان در مقابل ظلم را به موضوع بحث روز در میان طیف وسیعی از شهروندان کشور تبدیل کرد. در رویارویی با دروغ های یک نظام سرکوبگر که آشکارا هموطنانشان را به خاک و خون می کشید، شهروندان ایرانی اطلاع‌رسانی و گزارش واقعیت رویدادها را تنها راه مقابله با این سرکوب، و سمفونی دروغی که به همراه داشت، یافتند و البته که رد دروغ و شرح و افشای حقایق، مؤثر ترین راه مبارزه مسالمت آمیز با نظام های توتالیتر است که برپایه دروغ بنا شده و همواره از دروغ تغذیه می کنند. اعمال خشونت و سرکوب دولتی پس از وقایع مربوط به انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری، و تعداد بیشمار قربانیانی که به جا گذاشته است وظیفه مستند کردن ظلم و گزارش نمودن آن را بر عهده تک تک اعضای جامعه ایران گذاشته است.

اگر چه در سی و دوسال اخیر سعی حکومت بر این بوده است که به شهروندان ایرانی القاء کند که آن‌ها چیزی جز عناصر ناتوان و بی‌قدرتی که می بایست مطیع قدرت مطلقه حکومت باشند نیستند، و جهانیان نیز اعتنایی به وضعیت آنان ندارند، واقعیت امّا جزاین گواهی می دهد. در جهان امروز به همان نسبت که جامعه مدنی در ایران رشد کرده است، جامعه مدنی جهانی، بسا بیشتر، نیرومندتر شده و ابتکار عمل را به دست گرفته است. و قوی ترین شاهد بر این مدعا همانا حمایت بی سابقه و خود جوش افکار عمومی جهانی و رسانه‌های بین‌المللی از جنبش اعتراضی مردم ایران است. امروز چه حکومت ایران بخواهد و چه نخواهد، شهروندان هر کشور، شهروندان دهکده‌ای جهانی نیز هستند، و اگر حکومتشان انسانیت آنان را نفی می کند، جامعه جهانی بر اساس همین انسانیت برایشان حیثیت و حقوق قائل است. شکل گیری تدریجی مراجع دادخواهی بین المللی و امکان شکایت به این مراجع، خود دال بر این واقعیت است که انسان ها در سطح جهانی به دفاع از حقوق انسانی یکدیگر بر می خیزند.

با توجه به این واقعیت و برای تشویق شهروندان و مدافعان حقوق بشر به مستند کردن و گزارش مظالمی که شاهد یا قربانی آن بوده اند، و نیز تسلیم شکایت به مراجع بین‌المللی، بنیاد عبدالرحمن برومند تصمیم به ترجمه دفترچه راهنمایی برای شناخت و کار با برنامه حقوق بشر سازمان ملل متحد، (ضمیمه) گرفت که کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد برای نیروهای جامعه مدنی تدوین کرده است. این راهنما به مناسبت روز دهم دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، در اختیار علاقمندان قرار می‌گیرد. لازم به تذکر است که هر شکایتی که به مراجع مختلف سازمان ملل ارسال می شود باید الزاماً به زبان انگلیسی یا یکی از زبان های رسمی سازمان ملل باشد. بنیاد برومند این ترجمه را به قربانیان خشونت دولتی و مدافعان ایرانی حقوق بشر در داخل و خارج از کشور تقدیم می کند
http://www.iranrights.org/farsi/attachments/doc_3026.pdf