وبلاگ بنیاد برومند

به نام خداوند جان و خرد

رضا شهابی از اعضای ارشد سندیکای شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه در اعتراض به صدور احکام غیرقانونی و بدقولی دادستانی از بیست روز پیش در زندان گوهردشت دست به اعتصاب غذا زده است. این عضو هیئت‌مدیره سندیکا که به خاطر بیماری با دستور دادستانی در مرخصی متصل به آزادی به سر می‌برد و طول دوره درمانش بایستی جز دوره محکومیتش محسوب می‌شد بعد از احضار از سوی دادستانی و معرفی خود به زندان با اتهام جدید روبرو شده است و ازآنجایی‌که کسی پاسخگوی شرایط موجود نیست، ناچار دست به اعتصاب غذا زده است و جانش در خطر است. این در حالی است که وی را به بندی منتقل نموده‌اند که پیش از وی ۲۰ زندانی به خاطر فقدان حداقل‌های اولیه زندگی در بند، دست به اعتصاب غذا زده‌اند و وضعیت نگران‌کننده‌ای بر این بند حاکم است.

یکی از علل اعتصاب غذا برای فعالان صنفی شرایط بد زندان و احکام ناعادلانه است و فعالان صنفی معلمان تاکنون هزینه‌های زیادی در این زمینه پرداخت نموده‌اند. اسماعیل عبدی در بند فوق امنیتی ۳۵۰ زندان اوین مانند رضا شهابی از دسترسی به تلفن و مرخصی و امکانات اولیه محروم است. محسن عمرانی در زندان بوشهر از حداقل امکانات پزشکی برخوردار نیست. محمود بهشتی لنگرودی علی‌رغم وعده‌های دادستانی، هر لحظه با خطر بازگشت به زندان روبروست و علی‌اکبر باغانی در تبعید به سر می‌برد و فعالانی چون رضا مسلمی و طاهر قادرزاده با احکام جدید به حبس‌های تعلیقی محکوم شده‌اند و عزیز قاسم‌زاده دیگر فعال صنفی سال جدید را باید در تبعید آغاز کند. در واقع علی‌رغم وعده‌های داده‌شده و برخلاف نص صریح قانون اساسی که بر آزادی فعالیت تشکل‌های مدنی و صنفی تأکید دارد، به اشکال مختلف فشار بر فعالان صنفی در قالب احضار و تبعید همچنان ادامه دارد و فرهنگ امنیتی برخلاف وعده‌های رییس‌جمهور تمام فعالیت کنشگران صنفی را تحت تأثیر قرار داده است. بی‌شک مسئولیت اصلی عواقب اعتصاب غذای زندانیان، بر عهده مسئولان قضایی و نهادهای امنیتی است.

کانون صنفی معلمان، ضمن اعلام همبستگی با سندیکای شرکت واحد خواهان رسیدگی هر چه سریع‌تر به وضعیت رضا شهابی و آزادی وی می‌باشد. و باور دارد که با انتساب اتهامات واهی به فعالان صنفی نمی‌توان روند مطالبه محوری اکثریت قشر زحمتکش جامعه را متوقف نمود. از نظر ما بایستی هر چه سریع‌تر احکام حبس ناعادلانه معلمان دربند و تبعیدی بدون قید و شرط ملغی گردد. تنها در این صورت است که تشکل‌های صنفی می‌توانند با شروع سال تحصیلی پیگیر مشکلات و مطالبات برجای‌مانده صنفی و آموزشی باشند.

کانون صنفی معلمان استان تهران