پیام نوروزی حشمت الله طبرزدی از زندان رجایی شهر کرج
این عید فرخندهٔ باستانی و سال نو را به شما وهمهٔ ملتهایی که نوروز را گرامی میدارند شادباش میگویم.
ما ملت ایران در حالی نوروز را جشن میگیریم که بیش از هر زمان از زندگی آزاد که با رفاه، دموکراسی، پیشرفت و امنیت قابل تحصیل و تحقق است، محروم شدهایم.
آحاد شهروندان به جرم ابراز بیان و عقیده و اقدامات قانونی با زندان و شکنجه روبرو هستند و امکان حق تعیین سرنوشت از آنها سلب شده و رژیم به راحتی اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر را زیر پا گذاشته است. بازداشتگاهها و زندانها از آزادیخواهان اعم از وکلای شرافتمند دادگستری، معلمان آگاه، دگرباشان مذهبی و عقیدتی، هویت طلبان و برابری طلبان قومی، بانوان مبارز، دانشجویان، کارگران، هنرمندان، روزنامه نگاران، کوشندگان سیاسی و سایر حق طلبان پر شده است.
رژیم سرکوبگرمذهبی بر خلاف اصول مذهب، اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر و حتی نص صریح قانون اساسی مورد تایید خود، هر نوع تبعیض و آپارتاید را نهادینه کرده و هیچ حقی را برسمیت نمیشناسد. از دیگر سو بدلیل اعلام سیاستها و انجام برنامههای مغایر با اصل حاکمیت ملی و با پیروی از حاکمیت فرقهای، طبقات گوناگون اجتماعی بویژه حاشیه نشینان، مزدبگیران، کسبهٔ جزء، کشاورزان و لشگر بیکاران را با بحران عمیق فقر و تنگدستی و گرسنگی و آسیبهای اجتماعی ناشی از بیکاری و گرانی، اعم از خشونت، فحشا، طلاق و فروپاشی بنیاد خانواده و ناهنجاریهای فرهنگی و اخلاقی و عدم امید به آینده مواجه ساخته است، میرود تا با تداوم تحریمهای بین المللی ناشی از سیاستهای ماجراجویانهٔ هستهای رژیم، سیاستهای دخالت و تجاوز در کشورهای دیگر و گسترش ناامنی منطقهای و تروریزم بین المللی، نقض سیستماتیک حقوق بشر در کنار سوء مدیریت و اعمال سیاستهای ناصحیح و آمرانهٔ اقتصادی همچون هشت سال گذشته یا در وضعیت فعلی که زیر عنوان مجهول و مجعول «اقتصاد مقاومتی» صورت میگیرد، ملت ایران در ردیف فقیرترین ملتهای جهان در آید و کشور عزیز ما همچون کره شمالی به کشوری منزوی تبدیل شود.
هم میهنان گرامی، با درک این وضعیت اسفناک و تاریخی، راهی جز اتحاد ملی و همبستگی از طریق متشکل شدن در کانونها، سندیکاها، اتحادیهها، احزاب و سازمانها بمنظور هماهنگی برای اقدام حول خواستههای مشترک تا نیل به آن خواستهها، باقی نمانده است. این اتحاد عملی موجب میشود تا خرده جنبشهای فعال اجتماعی در چارچوبی دموکراتیک و ملی به حرکت در بیایند و جنبش اجتماعی همگانی به مثابه پشتوانهای عملی برای رسیدن به مطالبات را محقق سازند. این رمز پیروزی ما است و رسالتی است که بر عهدهٔ همهٔ روشنفکران، نخبگان، شخصیتهای اجتماعی و سیاسی و احزاب و گروهها با وجود همهٔ تفاوتهای ماهوی و صوری است. در حالیکه ملت در رنج است، کشور در ورطهٔ خطرهای جدی و راه رهایی آشکار و اتحاد عملی همهٔ ما با هر گرایش و عقیده و خواست، چارهٔ کار، چرا نباید با مسئولیت پذیری تاریخی و عملی به وظیفهٔ انسانی و ملی، سال ۱۳۹۳ خورشیدی را به سال اتحاد ملی در چارچوبهای مدنی و دموکراتیک تبدیل نماییم؟
کوتاهی همهٔ کسانی که خواهان تحقق اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر، جدایی دین از حکومت، تشکیل قوهٔ قضاییهٔ مستقل و داوری منصفانه، مخالفت با اعدام، آزادی بیقید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی (بهاییها، دراویش، نوکیشان مسیحی و…)، نه به پوشش اجباری، تأمین دستمزد عادلانه برای مزدبگیران، تحقق آزادی بیان و عقیده و مذهب و حق تعیین سرنوشت و برابری جنسیتی، مذهبی و ملیتی هستند، در عینیت بخشیدن به اتحاد دموکراتیک ملی، گناهی نابخشودنی خواهد بود، همچنانکه ستم تاریخی حکومت یک روی سکه در پدید آوردن وضعیت اسفبار کنونی است، مسئولیت گریزی گروههای اجتماعی مذکور روی دیگر سکه است.
عید نوروز و مناسبتهای گوناگون ملی مرتبط با این تحول بزرگ طبیعی و و معنوی فرصت مغتنمی در اختیار ما قرار میدهد تا با درک مسئولیت عمیق انسانی و تاریخی خود، راههای اتحاد و مبارزهای دموکراتیک اجتماعی، سیاسی برای رسیدن به خواستهها و رهایی ملی از شرایط تحمیلی و منحط کنونی بسوی زندگی شرافتمندانهای که در شأن ملت بزرگ ایران است را پیدا نماییم.
نوروز ۱۳۹۳ خورشیدی
حشمت الله طبرزدی- زندان رجایی شهر سالن ۱۲