اعدام دلخراش جوانی در کرج که می خواست با مادرش برای آخرین بار وداع کند
به تازگی فیلمی از صحنه اعدام یک جوان در کرج در شبکه های اجتماعی ایرانیان منتشر شده که در آن زندانی اعدامی پای چوبه دار درخواست دیدن مادرش قبل از اعدام را دارد. در این فیلم که صحنه های دلخراشی دارد، جوان اعدامی مادرش را صدا می زند و با مامورانی که او را احاطه کرده اند درگیر می شود و به زد و خورد می پردازد. این جوان که معلوم نیست جرم اش چه بوده، با لگد، یکی از ماموران را از صحنه اعدام به پایین پرتاب می کند و سپس ماموران بیشتری به روی صحنه اعدام می آیند و جوان اعدامی را کتک می زنند و او را به پای طناب دار می برند.
در این فیلم صدای برخی از مردمی که برای تماشا دور صحنه اعدام جمعه شده اند به گوش می رسد که با جوان اعدامی همدردی می کنند و در پایان اعدام برای او صلوات می فرستند. برخی ها هم می گویند که باید به جوان اعدامی اجازه داده می شد تا با مادرش برای آخرین بار وداع کند.
این فیلم در بین کاربران شبکه های اجتماعی بازتاب وسیعی داشته و به بحث درباره درستی یا نادرستی مجازات اعدام دامن زده است.
ایران بر پایه میزان جمعیت در کشور، در صدر لیست کشورهایی قرار دارد که از مجازات اعدام استفاده می کند. بر اساس آمار بنیاد عبدالرحمن برومند (iranrights.org) در سال ۲۰۱۰، ۸۱۸ نفر، در سال ۲۰۱۱، ۶۸۴ نفر، در سال ۲۰۱۲، ۵۷۳ نفر، در سال ۲۰۱۳، ۷۳۸ نفر و در سال ۲۰۱۴ تاکنون ۱۵۹ نفر در ایران اعدام شده اند. قوه قضاییه ایران مجازات اعدام را برآمده از شرع اسلام و آن را برای مجازات مجرمان و تادیب جامعه لازم می داند. اما این سوال مطرح است که آیا صعود ایران به رتبه اول اعدام زندانیان (بر پایه جمعیت کشور) در جهان، توانسته از جرم و جنایت در این کشور بکاهد؟
فعالان و سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر در مورد مجازات اعدام نظر دیگری دارند. سازمان عفو بین الملل در جزوه ای به نام “مجازات اعدام، شدید ترین کیفر” می نویسد: “بسیاری از دولت‌ها اعدام را با این استدلال توجیه می‌کنند که این مجازات، در برابر جرم و جنایت، تأثیری بازدارنده دارد. امّا هرگز اثبات نشده است که برای مبارزه با جرم و جنایت، از مجازات‌های سنگین دیگر مؤثرتر باشد.
مجازات مرگ به صورت تبعیض‌آمیزی به اجرا گذاشته می‌شود، و غالبا به شکل نامتناسبی شامل اقشار آسیب‌پذیر، اقلیت‌ها و اعضای برخی گروه‌های نژادی، قومی و دینی می‌شود. حکم اعدام، خودسرانه صادر می‌شود و به اجرا در می‌آید. اعدام در برخی کشورها، ابزار سرکوب خشن و سریع برای خاموش ساختن مخالفان سیاسی است.
مجازات مرگ بازگشت‌ناپذیر است : با توجه به اینکه نظام قضایی در معرض خطا و پیشداوری است، امکان اعدام یک بیگناه همواره وجود دارد. چنین خطایی جبران‌پذیر نیست.
عفو بین‌الملل در هر شرایطی با مجازات اعدام مخالف است و برای لغو آن در همۀ کشورها فعالیت می‌کند.”
برای خواندن متن کامل “مجازات اعدام، شدید ترین کیفر” نوشته ی سازمان عفو بین الملل با ترجمه بنیاد عبدالرحمن برومند به این آدرس بروید:
http://www.iranrights.org/farsi/document-1621.php
در همین باره:
“مجازات اعدام چرا باید لغو شود؟”
نوشته ی سازمان عفو بین الملل. ترجمه بنیاد عبدالرحمن برومند:
